روابط عمومی جمعیت امام رضایی ها: با نظر به اجزاء کره خاکی، از خاک و آب و آتش تا پدیده های اجتماعی و هر عنصر و شاخصی که آدمی با آن سر و کار دارد، مبرهن است که جز به جز در گرو همکاری و همیاری یکدیگرند و هر اتفاقی به همت جمعی موثر واقع خواهد شد. تا جایی که خدمترسانی جامعه به افراد و افراد به جامعه در ادبیات کهن ایران نیز نمود دارد.
بارزترین شاهد مثال این همدلی بیتی از شعر سعدی شیرازی است که در سدههای پیشین سروده شده است. « بنی آدم اعضای یکدیگرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند»
رسالت بشر در انسانیت، کمکرسانی و خیرخواهی برای همنوعان و دیگر موجودات از حیوانات گرفته تا طبیعت خلاصه میشود. از دیرباز خیریه هایی خودجوش شکل گرفتند. فلسفه این کار خشنودی خداوند است و لیکن انسانها دریافتند که این کارهای خیر علاوه بر اینکه خشنودی خدای سبحان را به ارمغان میآورد. موجبات خیر رسانی به خودشان نیز خواهد شد. به تجربه رسیدند که هرگاه گرهای بگشایند، گره کار خودشان نیز به امداد غیبی، به خیرخواهی سایرین و اثر عملشان گشایش خواهد یافت.
از قدیم الایام افراد، کارهای خیر کوچک را، با دلهای بزرگ صورت میدادند. اما بعد از انقلاب صنعتی بازار و اقتصاد جهان متحول شد. با تغییر زمانه و اقتصاد، دیگر نیاز بشر هم در آستانهی تحول قرار گرفت. گسترش نیاز بشر به اقدامات داوطلبی و وسیعی احتیاج داشت که افراد عادی جامعه چندان توان اجرایی بالایی برای آن نداشتند، نه که با افراد محدود و خیرخواهی نشود کاری پیش برد اما جوامع به جهت تأمین نیاز و اقدامات خیرخواهانه انسانی، مستلزم همیاری دو جانبه افراد و بنگاههای اقتصادی شدند.
شاید این ضربالمثل حکیمانه را شنیده باشید( دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم و دیگران بخورند.) همهی ما به این کاشت و برداشت احتیاج داریم. حکایت ورود صنایع و کارخانهجات به امور خیرخواهانه هم همین رنگ و بوی را دارد. اصلا اگر اربابان و صاحبان صنایع در فکر نیازسنجی، احیاء و توسعه جوامع و مردمانشان نباشند، چرخهی صنعت و تولید ایشان بازخواهد ایستاد. چرا که تولید آنان به دست جامعه انسانی رقم میخورد و پیشرفت و توسعهی کارخانههایشان را مرهون همین مردم شریف و زحمتکش هستند.در حقیقت ورود صنایع وشرکت ها به عرصه خدمترسانی به جامعه و قشر روستانشین و محروم، موجبات تربیت نیروی انسانی برای خودشان را فراهم میسازد.
گسترش فرهنگ خدمترسانی به مردم محروم، بخش بزرگی از مسئولیت اجتماعی صاحبان صنایع است که با ایفای آن جامعه رنگ بهتری گرفته و اثرات آن به مدیران کارخانه ها و صنایع باز میگردد.
جوامع صنعتی و افراد کم بضاعت به مثابهی پازلی هزار گوشهاند که از طریق مرتفع ساختن موانع و نیازهای یکدیگر، شکل پیدا کرده و تصویر منسجم و زیبایی خلق خواهند کرد.
جمعیت امام رضاییها پروژههایی در دست بررسی قرار دادند تا به صورت ریشهای به آن پرداخته و راه حل دائمی برایش در نظر گرفته و اجرا شود. از آنجایی که جامعه و افراد رابطهی مستقیمی دارند، و همچنین پرواضح است که تاثیرات عمیقی بر همدیگر دارند و قابلیت ارائهی خدمات متقابلی دارند تا موجبات رشد و پویاسازی یکدیگر را فراهم سازند، این جمعیت علاوه بر مردم خیر ایران، دست یاری صاحبان صنایع، بنگاههای اقتصادی را طلبیده تا اتفاقات موثر و دائمالخیری را رقم بزنند.
حال که آبرسانی دائمی از طریق انتقال لولههای آب به همت کمکهای مردمی که به دست جمعیت امامرضاییها رسیده و به مدد و همراهی صاحبان صنایع در جریان است. از دیگر مدیران کارخانهجات بزرگ سراسر کشور دعوت به عمل میآید تا در این امر خطیر یاریگر مردمان نجیب و شریف این مرزوبوم باشند و سهم بزرگی در رفع محرومیت آنان ایفا نمایند.
بیشک این اقدامات خداپسندانه، موانع تولید آنان را نیز از میان خواهد برداشت، و خیر این خدمت رسانی متوجه تولید ملی خواهد شد.
امید که با تکیه به کمکهای خیر مردم و نگاه دغدغهمندانه بنگاههای اقتصادی و شرکتهای بازرگانی و تجاری که در قالب مسئولیت اجتماعی خود، همراه جمعیت امامرضاییها شدند، آبرسانی به استان سیستان و بلوچستان قرین موفقیت و سربلندی بهتری باشد.
نویسنده: معصومه محمدی
بدون دیدگاه